Maluszek na odwyku... od piersi

Witam Was,

znowu piszę nieregularnie, ale jakoś nastroje ostatnio jak pogoda, zmienne i czasem dość ciężkie.

Odstawianie od piersi to temat bardzo aktualny u nas w tym momencie. Temat w sensie dosłownym spędzający mi sen z powiek....

Moje początki karmienia były bardzo ciężkie i napiszę o nich w innym poście. Po kilku miesiącach walki, dokarmiania i bólu, stało się ono jednak przyjemnością i pozwala mi cieszyć się bliskością z Leonem. A ten jest, jak to się często mówi, małym cycuchem. Uwielbia moje mleko i to uczucie towarzyszące jego piciu. Na jego rzecz chętnie rezygnuje z innych nowości, gardzi słoiczkami i zdecydowanie odrzuca butelkę. 
I niby fajnie, wzmacnia swoją odporność a zarazem więź między nami, ale ja mimo wszystko myślę o zakończeniu karmienia piersią. Dlaczego?

• bo marzy mi się chwila oddechu, wyjście na zakupy, czy fitness. Na ten moment nie mogę na dłużej zostawić Leona nawet z jego tatusiem, bo często tylko karmienie może go uspokoić. Cudownie byłoby móc zostawić miśka u kogoś zaufanego i wyskoczyć np. do kina:) Teraz nie wchodzi to jednak w grę...
• mam wrażenie, że moje mleko mu już nie wystarcza i potrzebuje też innych pozycji w swoim menu. Zrobił się z niego kawał chłopaka, do tego jest coraz bardziej aktywny i skądś musi pobierać tę energię. 
• chciałabym w końcu przestać zastanawiać się, co mogę zjeść, jaką tabletkę wziąć. Ogólnie nie muszę ograniczać swojego menu, ale np. przy przeziębieniu jestem zdana tylko na herbatkę z cytrynką. 
• pierś stała się remedium na problemy z zasypianiem i w ogóle na całe zło. Przez to też wiele obowiązków spadło na mnie, bo mąż mówi, że przecież on nic nie poradzi. I ma w sumie rację. A Leon, gdy tylko poczuje potrzebę bliskości, domaga się karmienia. Ostatnio szczególnie w nocy, pobudka co 2 godziny.
• istnieje też duża szansa na to, że gdy Leon będzie pił mleko z butelki i zjadał więcej kaszki, w końcu ponownie będzie przesypiał noce. Marzenie:)))))))))))))))))
• możliwe, że od stycznia pójdę choć na część etatu do pracy.
• no i takie prozaiczne, trochę egoistyczne... chciałabym po prostu się napić mojito czy hugo, którego jeszcze nie spróbowałam:)

Planowałam karmić Leona 6 miesięcy, ale po pół roku nie byliśmy jeszcze gotowi na zakończenie tego. No i nie oszukujmy się, Leon coś musiał pić. Pisałam już, że nie był zainteresowany nowymi smakami i moje mleko stanowiło podstawę jego pożywienia.
Mówi się, że warunkiem karmienia jest jego akceptacja przez dwie strony. I ja mam wrażenie, że u nas następuje powoli zgoda na rezygnację z niego. Leon coraz chętniej zjada nowości, wytrzymuje coraz dłużej bez piersi i czasem mi się go udaje ululać bez karmienia. Ja też jestem gotowa na nowy etap. 

Na początku starałam się nie karmić między 9 i 15. Teraz trochę wydłużam tę przerwę i karmię synka tylko, jak inaczej nie może zasnąć. No i w nocy, to trochę z lenistwa i wielkiej potrzeby snu.
Kilka razy słyszałam, że mamy które szybko muszą odstawić maluszka, wyjeżdżają np. na weekend i wtedy musi ono zaakceptować alternatywne pożywienie. Jak dla mnie to hardcore, spróbowałabym tego tylko w ostateczności. 

Wśród moich znajomych jestem jedną z niewielu, która jeszcze karmi. I patrząc z boku na inne maluszki, widzę, że są spokojniejsze, ich mamy również. Chętnie zjadają obiadki, są dłużej syte i skupiają się na zabawie.

Naprawdę, podziwiam mamy, które karmią wiele lat. Wg mnie to duże wyrzeczenie.
Każda jednak musi zdecydować za siebie, to nie ulega wątpliwości.

Jak długo wy karmiłyście?